دوشیزه ی آشوب
شعر شدنت آغاز درد است...دوشیزه ی آشوب
شعر شدنت آغاز درد است...درباره من
ادامه خواهم داد...
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1394 4
- اسفند 1393 3
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 3
- تیر 1393 4
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 7
- اسفند 1392 20
- بهمن 1392 28
- دی 1392 33
- آذر 1392 4
- آبان 1392 6
- مهر 1392 3
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 10
جستجو
آمار : 14786 بازدید
Powered by Blogsky
تکلیفِ مقدّسِ ویراستارانه
برایِ جلبِ عروس خانمِ گرامی،
به زبانِ مادری شان هم رحم نمی کنند...
پ.ن: به هرحال هم ادیب بودن و هم ویراستار بودن، درحدّ وسواسِ خانمان سوز، آدمو دقیق می کنه.
شیوا
جمعه 2 اسفند 1392 ساعت 15:59
ok...very good
به زبان مادری: احسنت.
متشکّرم.
کجاش ایراد داره مگه؟
سلام؛
وا؟!
چرا اخم می کنی؟
عزیزم، یا باید تخصّصی بیاد یا ویژه. دوتاش تو جمله حشو ایجاد می کنه.
مطلبِ بعد اینکه اگه داره دوتاشو با هم می نویسه، باید بینِ دوتا واژه کاما بذاره.
تا این حد دقیق بودم دیگه!
چه دقتی!!!
دقّت از نوعِ ویراستارانه بوده دیگه!
جدیداً رو حرف زدنِ آدما هم همین دقّتو دارم!