دوشیزه ی آشوب
شعر شدنت آغاز درد است...دوشیزه ی آشوب
شعر شدنت آغاز درد است...درباره من
ادامه خواهم داد...
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1394 4
- اسفند 1393 3
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 3
- تیر 1393 4
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 7
- اسفند 1392 20
- بهمن 1392 28
- دی 1392 33
- آذر 1392 4
- آبان 1392 6
- مهر 1392 3
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 10
جستجو
آمار : 14440 بازدید
Powered by Blogsky
از آسمون می ترسم.
هیبتِ بلعنده.
و از زمین
خاک آدم اُوبار...
جای چنین موجودی کجاست؟
جاشو خودش پیدا می کنه.
این که سر به آسمان بود ... وگرنه هوا که همه جا هست
درسته... ولی خب، هی میگن سرت تو هواست میفتی تو چاله چوله هایِ زندگی، می خواستم بگم آسمون دقّتِ آدمو زیاد می کنه!