یک توضیحِ کوتاه:

پیش از هر چیز، از اینکه به من سر می زنید سپاسگزارم.  

مطلبِ اوّل اینکه:  

هیچ کدام از "من"هایِ استفاده شده در مطالبم، من نبودم. و فقط به این دلیل که از ذهنم گذشته بودند، و گاهی ایده آل هایِ من بودند یا خواسته بودم در قالبِشان، به فکرِ خاصی اشاره کنم و نشان بدهم که من هم با آنها درگیرم، از زاویه ی دیدِ اوّل شخص استفاده کردم.  

مطلبِ بعد:  

برایِ داستان شدنِ وقایع، تقریباً همه ی نکات رو می دونم و رعایت می کنم؛ امّا وقتی فقط به نکته ای در قالبِ یک مثال اشاره می کنم، به نظر نمیاد اون همه نکته رو پیاده کردن ضروری باشه.  

مطلبِ آخر:  

نقد شدن رو دوست دارم و از اون بیشتر، اینکه نظراتی باشند تا نظرِ من رو تکمیل کنن.  

پ.ن: گاهی بهم یادآوری کنید شعر بذارم.